Tag: womenfashion

Salvador Dali, me and Spain

Obviously the character of Salvador Dali is well-known for us, but still on the subject with Spain, I want to present You some projects by Dali :). In addition of his paintings or graphic, worth to remember about his originally designs for interiors or jewellery inspired his works. Dali like very prolific, creative and controversial artist created many work of art, but in this post I want to show You my favourites projects which inspired me last time. Also You can find here my few squareshoots from Spain 🙂 Definetly I fell in love with this wool, beige trousers with wide legs. My must have for nice sunny weather! I really like combination with white shirt and beige trousers. Enjoy my squareshoots!

 

 

salvador-dalli lampSalvador Dalli Bracelli Lamp Sculpture

dallichair

Salvador Dalli Leda Armchair Sculpture

dallitable

Salvador Dalli Leda Low Table, Sculpture

Dalli

Pair of Salvador Dalli ,,Aphrodite” Sculptures

screen_shot_2016_06_20_at_2_01_03_pm_org_l

An Early 70’s Salvador Dali Yellow Gold Bracelet Watch with Coin by Piaget

cartier_crash_l

Cartier White Gold Crash Diamond Bezel Wristwatch

woman

 

woolwidelegs

Nina Ricci

wide legs

Marks and Spencer

trousers

Rachel Comey

woman

jewellery

palmtree

woman

earrings

architecture

whiteshirt

redboots

outfit

MORE GREEN

 

 

 

RINGS

DETAILS

blondewoman

seaside

woman

denim

image22

blondewoman

details

paintings

Artur Nacht-Samborski,  Liście w białym wazonie na stole, ok. 1970

paintings2

Artur-Nacht Samborski, Martwa natura, ok 1970

painter

Artur-Nacht Samborski, Donica z gałązkami i liśćmi na zielonym tle, ok. 1974

Zieleń,zieleń, zieleń… w takich barwach właśnie widzę sierpień. Klasyczne paski i bufiaste rękawy to połączenie, które ostatnimi czasy skradło moje serce. Chodź w średniowieczu kolor ten kojarzony był ze złą passą, dla mnie jest on symbolem natury, dobrej energii, odrodzenia. W malarstwie polskim duże wrażenie robią na mnie kompozycje jednego z artystów jakim jest Artur-Nacht Samborski. Artysta urodzony w 1898 roku w Krakowie, kształcił się na tutejszej akademii pod skrzydłami Mehoffera i Weissa. Później rozwijał swe pasje w Berlinie i Wiedniu. Związany był on również z ruchem kapistów (Paryż) oraz czynnie działał jako pedagog w Sopocie i Warszawie. Za życia dość niechętnie prezentował swe prace, dopiero podczas pośmiertnej wystawy w 1977 roku w warszawskim Muzeum Narodowym zaprezentowało kilkaset obrazów tego malarza. Malował wiele martwych natur, pejzaży i aktów. Często nazywany malarzem fikusów… Nie da się ukryć, że w większości swych prac przedstawiających martwe natury artysta umieszczał fikusy w różnych zestawieniach. Szczególnie w twórczości tego malarza, urzekło mnie indywidualne podejście do ukazywania roślinności. W swych pracach posługiwał się różnymi tonami zieleni, płaską plamą barwną i kontrastami. Malarz planował kompozycje, zachowując przy tym własną ekspresje przedstawienia. Fikusy Samborskiego da się rozpoznać na kilometr… Stworzył on własny język malarski, dzięki któremu wyróżnia się on na tle wielu polskich artystów. Pozostawił po sobie między innymi wiele martwych natur, w których dominują liczne zielenie. Zielenie Samborskiego są zapewne w stanie wzbudzić wiele emocji w odbiorcach. Martwe natury jego autorstwa stanowią dla mnie ważny element w polskim dorobku malarskim XX wieku 🙂

Somewhere in Gdańsk…

 

postcard

Pocztówka z ok. 1914 roku

projekt_budynku_dyrekcji_kolei

Projekt budynku

architecture

architecture

architecture4

architecture 4

dress

details

me

portrait

me3

interior

columns

interior

windows

lamp

stairs

skylight

skylight

Budynek nieco zapomniany, wcześniej gościł wiele zwiedzających grup czy turystów. Nieopodal Dworca Głównego przy ul. Dyrekcyjnej w Gdańsku mieści się budynek Dyrekcji Kolei. Zachęca do zwiedzenia nie tylko poprzez wygląd fasady, ale też poprzez wnętrza, które zawierają wiele zakamarków o bogatych walorach estetycznych. Budowa obiektu trwała od roku 1912 do 1914, pracami kierował tajny radca budowlany Alexander Rüdell, zaś za projektami kryję się nazwisko niemieckiego architekta jakim był Giebelhausen. Gmach wzniesiony na rzucie zbliżonym do prostokąta, posiadający dwa wewnętrzne dziedzińce. Na osi elewacji głównej ( ul. Dyrekcyjna) umieszczono półkolisty ryzalit, który został zwieńczony trójkątnym szczytem. Elewacja budynku została otynkowana a detale wykonano z kamienia. Budynek ten oferuje kilka detali architektonicznych o bardzo ciekawej tematyce. Między innymi figury kobiet znajdujące się w najwyżej partii budynku uosabiają rolnictwo, przemysł, handel i naukę. Gmach swym stylem nawiązuje do architektury barokowej XVIII wieku. Mimo iż zabytek posiada dość zawiłą historię, możemy podziwiać dziś jego niezwykłą formę zarówno na zewnątrz jak i w jego wnętrzu. Aby zwiedzić i wykonać zdjęcia w zabytkowym budynku, wymagana jest do tego pisemna zgoda. Zatem by poznać to miejsce od zupełnie innej strony warto trochę poczekać. Myślę, że niesamowity klimat wnętrza jest warty każdego zachodu. Powyższe zdjęcia prezentują zaledwie namiastkę tego co możemy ujrzeć w środku. Bogata lecz wysublimowana dekoracja sufitów w formie wici roślinnych, masywne marmurowe kolumny z wolutami, witraże oraz niesamowity świetlik na planie koła sprawiają iż miejsce to potrafi wprawić Nas w zachwyt. Świetlik, który możemy zobaczyć na powyższych zdjęciach stanowi perełkę wnętrzarską tego obiektu. Ta przeszklona konstrukcja dachu decyduje o jego niebywałym klimacie. Umieszczony w formie wypukłej wraz z wzorzystymi kawałkami szkła osadzonymi pod odpowiednim kątem, powoduje iż światło wpadające do wnętrza jest rozproszone dzięki czemu możemy poczuć się tam nieco mistycznie. Gmach Dyrekcji Kolei w Gdańsku pełnił wiele funkcji, przez co warunki jego zwiedzania ulegały ciągłym zmianom…

Tego lata, postawiłam na klasyczne grochy rodem z wielobarwnych lat 60-tych oraz falbany. Granatowy kombinezon dzięki bujnej falbanie sprawia wrażenie sukienki, lecz tak naprawdę to dwie krótkie nogawki, kształtem przypominające rozszerzaną spódnicę. Całość dopełniłam również granatowymi mokasynami ze złotym elementem oraz złotymi kolczyki w kształcie dysków 🙂

graphicZafascynowana rozmaitymi formami sekretarzyków francuskich, postanowiłam tu nieco przybliżyć jego tematykę. Otóż rozpowszechniony we Francji w wieku XVIII stał się później popularnym rodzajem mebla w całej Europie. Sekretarzyk to tak naprawdę biureczko, przeważnie w kształcie stolika z nastawą, która zawiera liczne szufladki i szafeczki. Niekiedy występuje on z pulpitem w dolnej części nastawy lub też wysuwaną płytą do pisania. Mebel zawiera nadstawę, która często zamykana jest uchylną płytą, drewnianą roletą lub bębnem. Sekretarzyk służyć miał bowiem przechowywaniu korespondencji lub przeróżnych drobiazgów. Stąd też nie bez przyczyny nazwa ma swe korzenie w łacińskim słowie : secretum czyli tajemnica. Mówi się iż pojawił się on ze względu na wzmożoną korespondencję miłosną, która wymagała odpowiedniego miejsca zarówno do jej czytania, pisania jak przechowywania :). Pełnił on zatem idealną rolę mebla do pisania i nie tylko. W Polsce termin ten stosowany jest od końca XVIII wieku, zwłaszcza w odniesieniu do biurek kobiecych : bonheur-du-jour

interior

from : houseandgarden.co.uk

example

źródło: Rempex Dom Aukcyjny www.rempex.com.pl

Powyżej sekretarzyk w stylu Ludwika Filipa. Jest ciekawym przykładem sekretarzyka, która nie posiada otwieranej nadstawy. Zawiera on zaledwie małą nastawkę z szafką. Stołowa podstawa o falistym zarysie oraz fantazyjnie wygięte, esowate nogi sprawiają iż mebel ten staje się jedyny w swoim rodzaju. W procesie jego tworzenia, wykorzystano: sosnę, fornir-machoń. Idealny mebel do pisania i segregowania drobnej korespondencji 🙂 Datowany na ok. 1860 rok, Europa Środkowoschodnia.

artdeco

escritoireartdeco

 

źródło: Rempex Dom Aukcyjny www.rempex.com.pl

Możemy je spotkać w wielu odmianach stylowych. Wyżej idealny przykład sekretarzyka w stylu art deco o prostych bokach i froncie. Posiadający odkładaną klapę i kilka szufladek. We wnętrzu sekretowym możemy dostrzec jednoskrzydłową szafkę ujętą segregatorami i wnęką dla uzyskania dużej przestrzeni do przechowywania :). Ciekawym elementem są wycięte schodkowo trójkątne wsporniki, nadające meblowi stylowego charakteru. Sekretarzyk przez swą zwartą i skubizowaną formę idealnie odzwierciedla lata 20. XX wieku. Przepięknie fornirowany wzorzystym orzechem. Jest on rzadko spotykanym typem na polskim rynku antykwarycznym. Mebel wykonany w Polsce w latach 1925-1930.

example3

escritoireexample

źródło: Rempex Dom Aukcyjny www.rempex.com.pl

Sekretarzyk w stylu neobarokowym, został wykonany w oparciu o wzory mebli z 2 poł. XVIII wieku. Dekoracja z wzorzystego forniru oraz forma o falistym zarysie w której to możemy dostrzec wpływ stolarstwa rokokowego jak i barokowego. Po opuszczeniu ściętej klapy mebla, zyskujemy miejsce do pisania oraz szufladki po bokach.

escritoire

escritoire

insideescritoire

escritoire3

escitoireandme

escritoireandme3

 

My orange inspiration

words-1-300x237

 

mark-rothko

Mark Rothko,Orange, Red Yellow, 1956.

photo from: www.standard.co.uk

 

shades

 

symbol

Tak! Całkowicie zatraciłam się w tym kolorze. Oczywiście mowa tu o pomarańczy znanej Nam również jako oranż. Chodź występujący w przeróżnych odcieniach, głównie skradł moje serce dzięki swej jaskrawej wersji. Dla jednych symbolizujący otwartość, energiczność czy kreatywność, dla kolejnych całkowitą ekstrawagancję, a dla jeszcze innych to po prostu symbol amerykańskich strojów więziennych :). Jednak nie za sprawą strojów amerykańskich więźniów lecz właśnie dzięki jednemu z amerykańskich malarzy Mark’u Rothko, pokochałam pomarańcz tak naprawdę. Rotkho jako przedstawiciel malarstwa barwnych płaszczyzn czyli color field painting pozostawił po sobie wiele płócien głównie oferując abstrakcję, dzięki której wyrażał emocje takie takie jak: ekstaza, rozpacz czy radość. Obraz w tym przypadku ma za zadanie wyzwolić w odbiorcy różne przeżycia. Kompozycje Rothko tworzą iluzję nieograniczonych przestrzeni poprzez szerokie pociągnięcia pędzla i znakomicie zestawione tony kolorystyczne. Obok amerykańskich malarzy takich jak Clyfford Still czy Barnett Neuman to właśnie Rothko zainspirował mnie najbardziej. Chodź u obu tych malarzy możemy spotkać się z wieloma tonami pomarańczy, to ogromne połacie barwne Marka Rothko wywołują we mnie największe emocje. Mark Rothko a właściwie Marcus Rothkowitz to artysta urodzony na Łotwie, lecz swoje skrzydła na dobre rozwinął w Nowym Jorku. Jego droga do sukcesu artystycznego nie zawsze była usłana różami. Wiele lat pozostawał w cieniu utrzymując się głównie z lekcji malarstwa, aż do lat 60-tych gdzie jego prace zaczęły trafiać do szerszego grona odbiorców. Powyższy obraz Orange, Red, Yellow z 1961 roku na jednej z aukcji angielskiego domu aukcyjnego Christie’s osiągnął sumę przewrotną, a mianowicie 86,9 mln dolarów. Trafił on w ręce znanego amerykańskiego producenta odzieży i kolekcjonera Davida Pincusa. Kolekcjoner wraz z żoną zakupują pracę artystów tworzących w ruchu ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Dzieło Rothko wywołując wiele emocji, zainspirowało mnie również do noszenia oranżu na własnej skórze, stał się on ważnym elementem w mojej garderobie.

 

earingsandorange

logooorange

woman

clockandorange

blondewoman

details

detailsclothes

womanandsea

detailssunglasses

womanandsea2

blondewoman

 

 

 

 

 

My raincoat

words-1-300x237

woman

blackandwhiteboots

womanontheroof

woman3

raincoat

woman2

details

Cero-etage to duńska marka, trudniąca się głównie w produkcji odzieży wierzchniej. Płaszcz jako iż wykonany w 100% z poliestru, jest odporny na działanie wody jak i na wszelkie zagniecenia. Szczególnie urzekła mnie jego minimalistyczna forma, która idealnie pasuje do codziennych zestawów. Posiada  pasek, co umożliwia nam podkreślanie naszej talii. Warto wspomnieć, iż nie posiada kaptura co zaliczyć możemy do jego minusów. Chodź sądzę iż wraz z kapturem, stracił by swój urok. Moim zdaniem, świetnie prezentuje się w zestawieniu z ciemno-szarym golfem czy czarnym t-shirtem. Osobiście postawiłam na połączenie go z ciemnym golfem i klasycznymi dżinsami. Całość przełamałam czarno-białymi botkami na obcasie. Jest on dostępny  w wielu wariantach kolorystycznych. Jako iż minimalistyczny płaszcz urzeka swą formą, powoduje, że deszcz stanowi zaledwie pretekst do tworzenia z nim codziennych zestawów 🙂

*

Caro-etage it’s a danish company which procude mainly outerwear. On their website You can see many types of coats or jackets. My coat is made of 100% poliester, consequently is waterand wrinkle-resistant. Also I love this minimalistic form. This raincoat is perfect for daily outfits. He has got a belt, so You can emphasize your waist. Furthermore he has’t got a hood that it’s a minus. However I think that this minimalistic form looks better without hood. In my opinion this rain coat from Caro-etage looks very good with gray polo neck sweater or classic jeans. To this fashion set, I have chosen dark grey polo neck sweater, classic jeans, black and white boots with heels. I think that the rain is a pleasure with this  beautiful raincoat 🙂